متن آهنگ اتاق من از گوگوش

به سفرهای درازی رفتم تا شبه خستگی تاج محل
تا شبه ساکته شیوا رفتم سفره ی شام پر از نانه غزل
هیچ کجا عزیزتر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

شهر ونیز چه تماشایی بود کشتیه دزدهای دریایی بود
شبه رم با همه ی اسقف هاش شبه چشمه های تنهایی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

موزه مادام توسو خالی بود جایه چهره هایه پوشالی بود
رقصه مه با اتوبوس های سرخ رقص دارو طرحه یک قالی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

صبح شانزلیزه مهتابی بود قصره ورسای آبی آبی بود
مثه خوابه سالوادور دالی بود شهره پاریس شهر بیخوابی بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

پیشه رو بانوی مشعل دار بود یک سیاه آن سو ترک بیکار بود
شهره خالی از فرشته سرد بود بر سر سرخ و سیاه آوار بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود

درد من کابوس بیدردان بود من کنارم بودو چه بی جان بود
شب تنهایی بادبادک ها شبه آغازو شبه پایان بود
هیچ کجا عزیز تر از وطن نبود هیچ اتاقی سایه گاه من نبود