متن آهنگ گلوله خوردن از روزبه بمانی

همینکه اول پاییز رفته ای یعنی هجوم غربت من را کشانده تا دشت
به جانه هر دو ما را قسم مخور عشقم به جان هر دوی ما باز برنخواهی گشت

بارون نیاد پاییز نخاد بغض منو کی می تونه خالی کنه
بی زخم و زهر به کل شهر حال منو کی میتونه حالی کنه
هم گریه می هم خنده می چشمهای تو مرز بین مرگ و بودنه
میفهممت قده غمت فهمیدن تو مثل گلوله خوردنه
نه جونمو بگیر نه پای من بمیر من همیشه زندگی زده
صدا اگه صداست خدا همون خداست چرا همیشه حال ما بده
توو فرصت کمت نفس کشیدمت که زندگیمو زیرو رو کنم
به خاطره خودم شبیه تو شدم که آرزوت آرزو کنم

ماهارو بغضمون یه شب میکشه ببین دله منو تو به چی خوشه
ته سکوت ما به چی میرسه صدای ما به گوش کی می رسه به چی میرسه
نه جونم رو بگیر نه پای من بمیر منو همیشه زندگی زده
صدا اگه صداست خدا همون خدا است چرا همیشه حاله ما بده
توو فرصت کمت نفس کشیدمت که زندگیمو زیر و رو کنم
به خاطره خودم شبیه تو شدم که آرزوتو آرزو کنم