متن آهنگ حس مبهم از گوگوش

تو به این معصومی تشنه لب آرومی
غرق عطره گلبرگ تو چقدر خانومی
کودکانه غمگین بی بهانه شادی
از سکوتت پیداست که پر از فریادی
همه هر روز این جا از گلات رد میشن
آدمای خوب هم این روزا بد میشن
توی این دنیایی که برات زندونه
جایه تو این جا نیست جات توی گلدونه

غرورمو ببخش حضورم رو ببخش
منم یه عابرم عبورم ببخش
تویی که اشک تو شبیه شبنم
همیشه توو نگات یه حس مبهمه

همین لحظه همین ساعت همین امشب
که تاریکی همه شهر به خواب برده
یه سایه رو تن دیواره این کوچه است
تویی و یه سبد گل های پژمرده
همه دنیا به چشمه تو همین کوچه است
هوای هر شبت یلدایی و سرد
کجاست اون ناجی افسانه ی دیروز
جوون مرده محل ما چه نامرده چه نامرده

غرورمو ببخش حضورم رو ببخش
منم یه عابرم عبورم ببخش
تویی که اشک تو شبیه شبنم
همیشه توو نگات یه حس مبهمه

چه صبورانه تحمل می کنی
غفلت بی رحم مارو دخترک
ما داریم گل هات آتیش میزنیم
تو داری با التماس میگی کمک

غرورمو ببخش حضورمو ببخش
منم یه عابرم عبورمو ببخش
تویی که اشک تو شبیه شبنمه
همیشه تو نگات یه حس مبهمه