متن آهنگ استانبول از سیجل و خلسه و هومان

آهنگی زیبا از خواننده ی جذاب و محبوب سیجل و خلسه و هومان با نام استانبول
تقدیم به دوست داران موزیک به همراه متن کامل.
در طول تاریخ موسیقی بزرگترین آفرینش بشر بوده است
خلاقیت و هنر تعریف واقعی موسیقی است
باور همگان این است که موسیقی قسمت مهمی از زندگی ما را در بر گرفته
و راهی برای بیان عواطف و احساسات ما به شمار میرود
برخی از افراد موسیقی را راهی برای فرار از دردهای زندگی خود میدانند،
پس دقایقی مهمان ونوس موزیک باشد تا از دغدغه های خود را فراموش کنید

Download Istanbul Sijal Ft Sepehr Khalse Ft Hooman Az Site venus music

خرابم استانبول هر بار که میام هر بار که میام
خط های سفید رو دریای سیاه دریایه سیاه
بچه هاش هم دارن هوامون و زیاد هوامون رو زیاد
دارم به شهرت من هر جا اعتیاد

امسال کجاییم استانبول ده هزار نفره یه جا پر
امسال کجاییم استانبول می خونن حفظن ورس هام رو

رسیدم تویه اورا آرنا دخترها همه دور باطلها
این رپ بیبی بود بزرگ شدش خیلی زود
بازی توو لیگ پاپ شده کاره ما
رپ و رسوندیم از نطفه تا اینجا
نپرس که چه شکلی بود رسیدیم آخر به استیج نور
هر کیم که اول مسخره کرد بدنش گرفته از تن درد
وقتیکه میکردم وطن رو ترک نمی دونستم میان از هر ور شهر
مارو ببینن مریضی کارو بگیرن موزیکی که آب و گلی کرد
هیپ هاپ و ملی کرد
نگاهم الآن به اون دوراست سلامتی هر کی موند رو پاش
یکی دیگه هم سلامتی خودمون تا کسی نمونه رو مود فالش

خرابم استانبول هر بار که میام هربار که میام
خط های سفید رو دریای سیاه دریای سیاه
بچه هاش هم دارن هوامون و زیاد هوامون رو زیاد
دارم به شهرت من هر جا اعتیاد

خوشحالم استانبول هربار که میام دوست نداره دافم هواش رو زیاد
ترافیکش روی مخم نمیره چون شلوغی سرم 100 تای ایناست
پشت صحنه جلوم و میگیره میگه با موزیکات دارم خاطره من
ته دلم واسش نگرانم یه وقت بگ. نره اون بخاطر من
فاصله کم بین من و شما انگار همیشه با هم و هنوز جدا
بخشیدین همه گناهامو وقتی شاکیه سرش هنو خدا
دیگه خسته ام من از این ک. شعرا نیستم من اون سپی رو پوسترا
این طرفا که همه چی زشته تنها ترسم هم از خوشگلاس
بازم استانبول دم دریاییم می شه رنگ پل توی شب عوض
فرق کردیم ماها هر دو مون دیگه مثله قبلی نیست هر دفعه اش
الآن دغدغه م اینه خوب باشم توی این شهری که مال بدترست
مود سیگار شب توو هتل که تا نصفه باز میشه پنجرش
چرا

خرابم استانبول هر بار که میام هربار که میام
خط های سفید رو دریای سیاه دریای سیاه
بچه هاش هم دارن هوامون و زیاد هوامون رو زیاد
دارم به شهرت من هرجا اعتیاد

یه چیزی رو شروع میکنی چون ته خودت حسش کردی
هرچی داری و پاش میذاری یه چیزه جدید میاری
چند بار می خوری زمین باز پا میشی
کم کم می بینی داره جون میگیره بیشتر میری براش
یهو می بینی چیزی که می خواستی شده کارت و گرفتن
تورو فهمیدن با عشقی که بت میدن ادامه میدی
سعیت و بیشتر میکنی تا بهتر و بهتر شی
یروز می رسه میبینی از اون چیزیم که فکر میکردی
این بچه ای که به دنیا آوردی بزرگ تر شده
از محال ترین آرزوتم رد شدی جلوت پره نوره پره آدمه
دست میزنن برات، جیغ میکشن
اون جاست که سخت خودت رو گم نکنی
خودت و بهتر نبینی فکر میکنی دنیا فقط و فقط مال توئه
ولی باید یادت بمونه هرچی بالا تر می رسی
روزی که پرت شی سقوطت سنگینتره
سقوطت بی رحم تره جوری می زننت که هیچ وقت فکرشم نمیکردی
می بینی یه سری آدم های دورت که بهشون خیلیم خوبی کردی
همه شون ته دلشون از موفقیتت نفرت داشتن
بی صبرانه منتظر همچین روزی بودن
چیزی که یاد گرفتم اون روز نباید توئم تنفر و حس و انتقام رو
توو خودت بپرورونی
باید چند قدم بری عقب از دور به خودت به دورت نگاه کنی
شاید اونام تو یه چیزهایی حق داشتن
وقت سرمایه گذاری رو خودت میشه
روو فکرت بدنت قلبت باید باز پاشی اما ایندفعه یه جور دیگه
پخته تر افتاده ترمصمم تر
فاصله ی عشق و نفرت به ضخامت یه صفحه است
مهم اینه که توو قلبت نذاری این صفحه عشقو ازت بگیره
نور باید همیشه بتاب برگ ترین درسی که گرفتم این مدت
برای بیداری هیچ ساعتی کوک نیست