متن آهنگ آسمونی از ملانی

صبح شده همه رنگها بازن دیگه نیستی که تو ببینی همه برفا تازن
برگها بازم رل میشه می پیچه تو دست و بالم دوستات همشون سرد و خوابن
به خاطرت خیلی رده دادم بیا تو دنبال کن تو این خطو با من
بیا به یادت تو ماها هستیم هنوز تا که پیدات بشه مثل رنگین کمان
اسمشو میزارم یه روز خوب حتی خورشیدم میشه جلوت بدون نور
حسودیش می شه بهت میگه چه خوب به اون رنگت تو آسمون اون روز یدونه بود
من می بینم داری قدم میزنی ولی رد پات نیست چون تو توی آسمونی چه ساده بودیم
زندگی بازیه لحظه ی شادی که می تونم ببینیمت من تو خوابی که دوباره کنار همیم ما یه بار دیگه
زندگیه بازیه جات اینجا خالیه کاش بودی میدیدم با هم صبح و جایی که رنگای توی آسمونش یه حالی

بدون تو نمی گذره روزای هفته نبودنت حرفه جدایی سخته
وقتی ماه و ستاره ها چراغ خوابتن جایی که فرشته ها چراغ راهتن
نمی رسه بهت حس و حال بد تو تهران حک شده یاد و خاطرات
کار منم شده قصه گفتن لنزا رو منه ولی نصفه قفلم
مغزم داره خط خطی می شه اگه باز بشه آره از هر شبی میگه
تا تو بترکی دوباره شمرون چشما باز بشه به صبح میقون
نمی بینم اون پلکای بازت ولی پایداره فکرای نابت
زندگی میدیم انگار اهدای عضو پس می ریم بالا مثل پیکای صبح

زندگی بازیه لحظه ی شادی که می تونم ببینیمت من تو اون خوابی که دوباره کنار همیم ما یه بار دیگه
زندگیه بازیه جات اینجا خالیه کاش بودی می دیدم باهم صبح و جایی که رنگای توی آسمونشم ی حالیه
حس می کنم که تو روی زمینی قدمام رو به جلوس تا همو ببینیم
صدای پاهای تو می پیچه تو خیابان تو هر گوشه ی شهر میشیم با یادت آروم
اونم تا دم صبح از زندگی بعد تو تو خیابونهای شهر هنوز دنبالتم
چون میشنوم من صداتو هر جای دنیا که باشی قدمهام جای پاته حتی رو زمین نباشی
به خاطر کار تو می کشم نفس نو چون گرمای خونه ها با بدن تو
زندگی دادی تو با اهدای عضو پس می ریم بالا با پیکهای
تو توی آسمون زمستونم می دونست تو چه ساده بودی
نمی رسه به تو حس و حال بد تو تهران حک شده یاد و خاطرات