متن آهنگ اصیل زادمون از صادق

میگم نزن قید منو این قله ارزش نداره تنها نرو
شبا صبحها میشه سرو جای پروانه میری توو پیله ترو
میگم هنوز خدایی هست بیا زندگی بساز با رویایی گرم
نوبتی هم باشه نوبت ماست که باس رد بشیم از تو این پیچهای تنگ
چی میدونی أ دلم أ گلم از زدن توو دل مرگ
از این که خیلی وقته مردی فقط اسمت هک نیس روی تن سنگ
ترس دارن شونه های خالی شهر دستی روشون نیست تو سایه های شب
بلاتکلیفن توی تکرار تو این نقطه همه وصل میشن به هم

همیشه همه چی عالی بود تاوقتی رویای رسیدن مسیرو کشت
خوش اومدی به این زندگی عجیبه
آدمی که داره دنیارو پشت این جا همه دیو و پریا باهمن
هر کی هم هر جوره همینجور راحتن همینه که هست بِکن قلادتو پس
باما بیا پیش بالاییا عقده ای داری بالا بیار
این جا قصن قصه نمیگن نمیخوابن با این لالاییا
لحظه رو کردن زندگی نه که زندگی بکنن لحظشونو
کم نکردن بچگی توی شهری که میداد این بوی خون رو

شهرو دیدی توو شیشه ها که شاید شیله نباشه توو پیله ها
احمقی مگه کوری دلی نی وسط سین* ها
اصیل میگی به من چون زدن همه به هم همه جوره
نم نم شد دلم پر یه نزدیکی که أ همه دوره
ریه پر دود سینه سوز خوب قانون غارته پاره کنه توت
همه بت هاتو زنجیره پاتو رویای گنده که می خوابه با تو
توو جای شلوغ دنبال شعور حاکمای این شهر دروغ
بهت یاد دادن دل بشکن همینی که هست همونی که بود
ما نمی میریم لب ها امروزِ ما را خواهند گفت