دانلود آهنگ امیر تتلو به نام ممه های گلشیفته از سایت ونوس موزیک

متن آهنگ ممه های گلشیفته

ما هردم از این باغ گلی می کشیم
گلی می کشیم

یه اتاق غم آلودو یه صورت نخندیده
دلم دریاعه خب اما پر ازماهی گندیده
یه اتمسفرِ آلوده
یه دفتر پرِه نقاشی
ولی طرحاش همه غمگین وقتی دور ازم باشی
و دوریت کرده این قلبمو سم پاشی
یه هاله بنفشِ دورِ تو و خب هوای لختِ این شعره منم تاریک
پر وحشی شده دورم ولی با کمره باریک
همه گردنو همه بدنم ماتیک
یه عروسک بی حس شدم که نفس می کشه انگاری فقط
دل من تنگه ولی خب گله دارم من یه مقداری ازت

یه فرهنگ لغت بی کلمه ی عشق شدم
چقد از دست همه ک*کش و جا کش شدم
من ازم چیزی نمونده که بخوان چشم کنن
بزار این خشمو غم و داد و بلندش کنم

دیگه پره صحنه ازکنه های خودشیفته
همه پژمرده کوچیک عین مم های گلشیفته
دیگه پره دور و ور از آبروی خودریخته
حق بده یکی مث منم خب این جوری کسمیخ شه کسمیخ شه کسمیخ شه

آ اولش عین همه منم قلمبه و براق بودم
سفت رو به بالا امکان نداشت بِبرن واسم شلاق اونم
اولش عین همه منم بیخیال دیپلم بودم
ولی الان مدرک می خوام تموم میشه بیستم پولم
هفدهم استرس دارم
هیجدهم میشه خیس تونبونم
نوزدهم تلفن به دست دروغ گو عین رییس جمهورم
اولش شاد و شنگول دنباله فیلمو سینما بودم ولی یهو کشیدن زیرم کردن لاشیا بی هوا کونم
حالش و کرد رفتو معلوم نیست که کجاس بی پدر الان
کاری نکرد بیرون انداختنِ حتی چاک و نیپِلم برام
اره همیشه دلم میخواست معروف شم و امضا بدم
همه رو ارضا کردم که خودمم یکم ارضا بشم
آره همیشه دلم می خواست که بگن شر راجبم
خودم خواستم که شاخ بشن یه سری وراجِ عن
عینِ مم های گلشیفته کوچولو اما چش درار
کاری میکنم حرفم و بزنن تو کل کشورا
عینِ مم های گلشیفته خسته اما حرص درار
انقده قفلم که حتی از ممه هات سه تا ورس دراد
واسه جماعته اینا فرق نداره عن و گوشت کوبیده، نه
پره عنکبوته تاره این جا هرکی یه جور توش بو میده
حبسِ این خونه شدم تابویی نمونده خوردش کنم
خودمو آتیش می زنم می گیره دودش تورم
کس زنِ قاضیه پرونده که منو انداختن بیرون
کس خار شخصِ خوده آقام که دنیامو شناختم بی اون
ک* خار مردم مریض
ک* خار دایی و عموم
ک* خار دنیایه کیری
باز من موندمو داغیو حموم

دیگه پره صحنه از کنه های خود شیفته
همه پژمرده کوچیک عین ممه های گلشیفته
دیگه پره دور و ور از آبروی خودریخته
حق بده یکی مث منم خب این جوری کسمیخ شه کسمیخ شه کسمیخ شه

من هر وقت که چش وا کردم بودم انگار توو برزخ نه راه پس نه پیش همش یهو برق رفت‌

بالا رفته انگار فشارم
یا تو فازِ لش کردنم یا دنبال بزار بزارم
جواب درست حسابی نی دیوار حاشاو انکار که دارم
حتی اونکه خایه مالم بود نیومد یه بار به کارم
از همه پراز همه کلافه با همه بی ربط اصلن بد
پره خشاب اما اسلحه قلافه
شب یه چندتا بالش می بینی ازمو صدا هق هق از ته ملافه

عربده هامو نشنوی بهتره
بزار دلت از منِ داغون و عصبی بگذره
اشک چشمامو نبینی سنگین تره
برو نمی خوام که ببینی بی تو من داغون و خستم اینطوری غمگینم این همه
جماعتی که آسمان را به گریه میاندازند از گریه گریزانند
و جماعتی که دلیل بارانند به گریه مسلط
به گریه مسلط
اشکهای من دیدنی نیست شنیدنی است
بغض من جولانگاه هنر است

دیگه پره صحنه از کنه های خود شیفته
همه پژمرده کوچیک عین مم های گلشیفته
دیگه پره دور و ور از آبروی خودریخته
حق بده یکی مث منم خب اینجوری کسمیخ شه کسمیخ شه کسمیخ شه