دانلود آهنگ عمران به نام ممد از سایت ونوس موزیک

متن آهنگ ممد

می خوام برات قصه بگم می دونم قصه خیلی دوس داری
می گفتن ممد دیوونه شده دیروز بردنش بیمارستانه روانی
گفتن گفته که داره خفه می شه نفس نمی کشه گفته اینجا اصلن هوا نیست
ممد بچه ی خوبی بود از اونها که از سنش بیشتر میفهمید
همه اش تو فکر بود بعد یهو می خندید انگاری توویه دلش داشت با یه چیزی میجنگید
یادمه وقتی همکلاس بودیم زنگه ورزش و همش داشت کتاب میخوند
زنگ معلم دینی یه چیزایی می پرسید که آقا معلم می خندید توش می موند
خلاصه بردنش دیوونه خونه وقتی مامانم شنید گفت الاهی بمیرم
گفت برو ببینش ممد رفیقته زشته منم رفتم سره کوچه چنتا ساندیس بگیرم و برم
بعده چن قدم دیدم طبقه معمول آقا ناصر سره کوچه صدام میزد
چاکرتیم نوکرتیم گفتم ولی این همون بود که پیشه همه زیر آبم و میزد
خلاصه شروع کرد به درد و دل گفت زنش مرده شباش سرده
گفت بعده اینهمه سگ دو واسه نون توو اون سن بچه هاش ولش کردن
دلم سوخت ولی دیرم شده بود صداش می لرزید پیرم شده بود
دست دادم گفتم خدا حافظ مشتی زندگی چقد بی رحم شده بود

سره میدان یه راننده داد میزد آزادی مسیرم بود
می گفت این جا رو دربست میرم آخه ترافیک راست می گفت همینم بود
اونطرف تر 2 تا راننده بحث میکردن راستی یکی خواست پیاده بشه
سره مسافر دست به یقه شدن جوری خواهرشو فوحش میداد انگاری دومادشه
چپی راهی شد و راستیه دایی شد اینهمه دعوا سر من یه پیر مرد با یه پیکان نگه داشت ده تومن دادم گفتم
دو تا مسافرم بزن لبهای کبود عینک ته استکانی زیرچشی از تو آینه هی نگاه میکرد
رادیو خبر غزه رو می خوند و مسجد سه محله اذان میگفت منم توو فکره ممد بودم با هزار زور و زحمت
فرمون و پیچوند رادیورو قط کرد و یه های*ه گذاشت و یه لبخدی زد و داشت باهاش میخوند
میگفت جوون سیگار نداری ترافیکه اصلا حوصله ندارم هی سرفه می کرد و می گفت یادگار جنگ
یه ماشین مونده همین که سوارم گفت وام گرفتم و تو قسطش موندم بانک سود 2 برابر روش آورده
همینو گفت یهو ماشین لرزید گفت توف به این شانس باز این جوش آورده

رفتم سوار مترو بشم مترو نگو بگو دیوونه خونه هر کی داشت یه سمتی میدوید
اصلا قلقله بود انگار آخره زمونه بعد کلی چک و لگد یه چهار تا فوهش به عمه ی ممد
یه بچه ده ساله پیرهنم و کشید دیدم داره گل می فروشه با یه سبد
گفت عمو گل نمی خری من تو چشاش خدارو دیدم گفتم چند سالته پسر گفت تازه به 11 رسیدم گفت
نمی خری اذیت نکن گفتم عرق کردی انگاری زیره دوشی تو باید الان مدرسه باشی گل بکشی الان داری گل میفروشی
لعنتی انگار 60 سالش بود طعم فقر و بدجور چشیده بود گل خریدم راهش و کشید رفت انگاری گل کشیده بود

خلاصه رسیدم به دیوانه خونه دیدم بینه اون جا و شهر دیوار کشیدن
پر گل بود نرگس و پونه جون می داد واسه سیگار کشیدن
همه یه رنگ پوشیده بودن هرکی یگوشه لبخند میزدند
پر بود از چمن و درخت منم مات بودم خیره به ایزد
یکی با خودش حرف میزد یکی داشت بلند می خندید
یکی داشت بوف کور میخوند آخ که چقد سیگار می چسبید
خبری از جنگو خون نبود همه درگیره لبخند بودن همه اونا عاقل بودن دیوونه فقط من بودم
یهو یکی زد به پشتم برگشتم دیدم ممده ممد خودمون هنو همون بود تپل شده بود ریششو زده
گفتم سلام آقا ممد تو که از منم سالمتری همه میگن دیوونه شدی توکه از منم عاقل تری
گفت یه نگاهی به اینا بنداز اینا عاقلن دیوونه چیه یه نگاهی به شهرت کن اون وقت می فهمی دیوونه کیه
یه نگاهی به این جا بنداز چیش شبیه دیوونه خونه است اینجا آزادی زندگی کنی تا وقتی ببرنت رو دست
دیوونه خونه اونوره دیواره من ساکن آرامشم میخوام همین جا زندگی کنم می خوام همین جا بابا بشم مثل
من زیاده مشدی حتما یه رازی در میونه توو شهر من همه عاقلن تو شهر همه دیونه
ممد راست میگفت ممد راست میگفت شهر من پره جنگو خونه منم می خوام عاقل بشم منم میرم دیوونه خونه